تعلمت ان البكاء لا يحيى الموتى، ولا يعود بالزمن للخلف

ما بعد الإفاقة

1- حاسة انى كبرت فى شهر اللى كان المفروض اكبره فى سنييييييييييين.
أُفاجأ بانه مطلوب منى اكون مُلِمة بحاجات و امور كتيرة و مختلفة، و انى المفروض اعتمد على نفسى و اتفطم فى الحال.

2- كانت اول مرة اصلح فيها حاجة فى الكهربا. و برغم انى كنت مرعوبة بس لبستلهم وش خشب و حسستهم كأنى متعودة عالحاجات دى. بس لا اراديا كده، افتكرت فى الحال منظر ابويا وهو بيظبط فى الاسلاك، عملت زيه، و عرفت اصلح اللى كنت بعمله.
اكتشفت ان كل حاجة عملها، حتى لو كانت عدت منغير ما اديها اهتمام، بس اكيد هى متخزنة جوايا.

3- من ضمن الذكريات الكتيرة اللى بقت تظهر فى دماغى زى فلاشر الكاميرا، افتكرت قد ايه كان ابويا موسوعة متنقلة. كان استحالة تقريبا اسأله عن حاجة و مايعرفش يجاوب، لدرجة انه كتير جدا كان بيبقى عندنا احساس قوى انه لو اشترك فى من سيربح المليون، اكيد اكيد هيكسب المليون.

4- لحد دلوقتى مش قادرة اضيف صفة مرحوم لإسمه.

5- بشكل او بآخر حاسة انه لسة موجود وسطينا..... بمعنى انى مش بفكر فيه من وجهة نظر انه مات... لأ، بحس انه مسافر فى سفرية من سفرياته للصعيد و راجع كمان اسبوع.

6- لم يكن ابى من النوع "الرغاي"، لذلك ماكنانش بيبقى فى بينا حوارات كتيرة و لكن ذلك لم يمنع احساسنا بحبه و خوفه علينا. إلا انه بعد ما دخلنا الجامعات، و بعد ما خلصنا من هم المدارس و الثانوية العامة، شوية بشوية احنا كبرنا و شوية بشوية اصبحنا اصدقاء.
و دلوقتى اقدر اقول انه كان صديقى قبل ما يكون ابويا.

7- إحساسنا بالألم انا و إخواتى خلانا نحِن على بعض. بعد ما كنا ناقر و نقير، اصبحنا قريبين من بعض، بنتبسط من مجرد وجودنا مع بعض، مابنحسش بالدفا غير لما نتلم كلنا ووقتها بس بنحس بوجود ابونا حوالينا.

8- واحشنى قوي. إتصرف بقى.. يا انت تجيلى .. يا انا اجيلك.

4 my dad

Got a picture of you, I carry in my heart
Close my eyes to see it, when the night gets dark
Got a memory of you, I carry in my soul
Wrap it close around me, when the world gets cold

If you asked me how I'm doing
I'd say just fine
But the truth is, baby
If you could read my mind

Not a day goes by
That I don't think of you
After all this time
You're still with me it's true
Somehow you remain
Locked so deep inside
That baby, baby, oh, baby
Not a day goes by

I still wait for the phone
In the middle of the night
Thinking you might call me
If your dreams don't turn out right
And it still amazes me
That I lie here in the dark
Wishin' you were next to me
With your head against my heart

If you asked me how I'm doing
I'd say just fine
But the truth is, baby
If you could read my mind

Not a day goes by
That I don't think of you
After all this time
You're still with me it's true
Somehow you remain
Locked so deep inside
That baby, baby, oh, baby
Not a day goes by

Minutes turn to hours
And the hours to days
Seems it's been forever
That I felt this way

Not a day goes by
That I don't think of you
After all this time
You're still with me it's true
Somehow you remain
Locked so deep inside
That baby, baby, oh, baby
Not a day goes by
That I don't think of you

ذلك الرجل الرائع 2

3)من ذكريات ما مضى، اذكر ان ابوي كانا بيكسل ينزل للحلاق
و لأنه كان جميل بيحب الجمال، كان بيحب دايما يعمل سكسوكة
و لما السكسوكة تطول، اقوله يا بابى روح اظبطها
يقولى هاتى المقص و ظبطيها انتى
و فعلا كنت بقوم بدور الحلاق
و كنت باستمتع جدا و انا حاضنة راسه و هو مستسلم فى ايدى كده
و كنت باتفنن فى التظبيطة، عشان مخليهوش يحتاج ينزل للحلاق تانى
و ياسلام بقى لما يبص فى المراية بإعجاب بعد ما حلق عندى
كانت بتبقى الفرحة و الفخر مالينى


4) زمان ايام ما كان ابويا بيشتغل فى شغله القديم
كنت بزوره كتير فى مكتبه بحكم انه كان قريب من مقر الكشافة بتاعتى
و كنت كل ما ادخل المكتب اسمع صحابه و زمايله يقولوله يا "كمون"
ايوة "كمون" اللى بيطحن و بيتحط على الاكل
كان عاجبنى قوى الاسم
بس عمرى ما فكرت اسأله ايه اصل التسمية دى
بس برضه يبقى السؤال
يا ترى يا هل ترى، يابويا يا غالى، كانوا بيقولولك كمون لييييييييييييييه؟

ذلك الرجل الرائع

مممممممم
لا اراديا اصبحت الذكريات القديمة العتيقة تطفو على سطح تفكيرى
اعتقد انها محاولة من العقل الباطن لتجسيد صورة ابى الراحل امامى مرة اخرى
هكذا اذا
يرحل الناس ولا تبقى سوى الذكريات التى لا تسعفنا عندما نشتاق لحضن لمن رحل

اقول ايه ولا ايه عن ايامنا الهنية معاه؟

1) ابويا كانت دايما اجازته سبت و حد
و كان زمان و احنا صغيرين ياخدنا يفسحنا فى اماكن مميزة
اذكر فى يوم كان فى فيلم تسجيلى فى التلفزيون عن برج القاهرة
اتفرجنا عليه انا و اخواتى و عجبنا قوى
كانت عجبانا فكرة انك تحاول تشوف بيتك من النضارة المعظمة اللى فى البرج
الاسبوع اللى بعده كان اخدنا للبرج
و مع ان فكرة الخروج مع تلات عفاريت مقاريض فى ابتدائى كانت فكرة مرهقة جدا خاصة للرجال
بس هو عملها
و زورنا البرج
و كمان اتصورنا احنا الاربعة فى كل شبر فى البرج
كان من اجمل ايام حياتى اللى لسة فاكراها لحد دلوقتى


2) حوالى سنة 1996 جت لامى فرصة للسفر لفرنسا فى رحلة
و فى نفس الوقت ده كان ابويا رايح فى شغل لبلطيم
صعب عليه تضيع منها السفرية
قالها سافرى انت و انا هتصرف
و قد كان
سافرت هى فرنسا و سافر هو بلطيم
و اخدنا معاه
و بحسبة بسيطة كده نلاقى تقريبا ان فى الوقت ده كنا بنلعب فى سن 6-9 سنين كده
يعنى برضه عيال عفاريت مقاريض مش وقتهم خالص وسط الشغل
بس هو كان بيوفق بين الاتنين و كان بيستفيد من قدراتنا
يعنى مثلا كان فى مرة رايح يشترى ادوات للبيت اللى بيجهزوه تبع الشغل
فبدل ما ياخد معاه 3 عمال اخد 2 و اخدنا معاه
و خلانا نشيل معاهم الحاجات الخفيفة
و احنا كنا بنبقى مبسوطين قوى انه لينا لازمة فى المكان
نظام عبده المهم
و هناك اقدر اقول اننا قضينا احلى مصيف
و اتدلعنا اخر دلع
ده كان حتى باخدنا كل يوم نأجر عجل حاجة بتاعت ساعتين كده ناحية البحر
و طبعا الايس كيرم اللى من عالعربية ده كان اساسى
كنا بناكله من ورا امى ... فرصة بقى ماهى مسافرة

الله يرحمك يابويا... انسان عمره ما هيتعوض

-------------------------------------------

شكرا لكل من مر وعزانى

بجد حسيت ان لى اخوات كتير

ربنا يخليكوا لى كلكم

بس ياريت جميعا تدعوله

انتوا اه ماتعرفوهوش

بس بجد كان انسان اكتر من رائع

ملحوظة تانية

اللى عدا من هنا قبل كده هيلاقى ان كل البوستات القديمة اتشالت

وحاليا اصبحت المدونة مهداة الى روح ابى

مؤقتا لحد ما اتعايش مع الحدث

و شكرا للجميع

وداعا

لم اكن اعبأ برياح الشتاء
و لكنى الآن اشعر بالبرد
بعد رحيلك
يا ابى
--------
رجاء، صلوا من اجله و ادعوا له بالرحمة